Ο Άγγλος φιλόσοφος Τζον Στιούαρντ Μιλ, ένας από τους σημαντικότερους υπερασπιστές της ιερής ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης μας θυμίζει ότι η ελευθερία ενός ατόμου πρέπει να φτάνει ως το σημείο που δεν παραβιάζει την ελευθερία των άλλων. Εντούτοις η ανθρωπότητα κλήθηκε να αντιμετωπίσει ίσως και την χειρότερη πανδημία, του εικοστού πρώτου αιώνα .Έτσι η νοηματοδότηση της ίδια της λέξης ελευθερίας και το περιεχόμενο που εκπροσωπεί φαλκιδεύτηκε εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων που αναγκάστηκαν να επιβληθούν για λόγους υγειονομικής προστασίας.
Εδώ το παράδοξο είναι ότι παρ’ όλη την απομόνωση που βιώνουμε και τα πλήγματα στην ατομικότητα μας, συντονιστήκαμε με όλον τον κόσμο. Συγκινηθήκαμε με τις άριες στα μπαλκόνια της Ιταλίας, διασκεδάσαμε με τις αυτοσχέδιες συναυλίες σε κάθε γωνιά της γης, μαγειρέψαμε με συνταγές από όλο τον κόσμο, φοβηθήκαμε με τα φέρετρα στα φορτηγά στο Μπέργκαμο, θαυμάσαμε τη δύναμη ψυχής ασθενών που παραχωρούσαν το κρεβάτι τους στις μονάδες εντατικής θεραπείας για να ζήσουν νεότεροι. Όλες οι χώρες μαζί ενωμένες στην ίδια περιπέτεια με τον πόνο, τις δυσκολίες αλλά και την ελαφρότητα της ύπαρξης που προσπερνά κι αφήνει πίσω της τα δεινά.
Όταν οι συμμαχικές δυνάμεις σημείωσαν την πρώτη τους επιτυχία στην εκστρατεία της Βόρειας Αφρικής ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ουίνστον Τσόρτσιλ είπε: « δεν είναι το τέλος, δεν είναι καν η αρχή του τέλους, είναι το τέλος μιας αρχής». Αυτή η ρήση δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη, αντικατοπτρίζοντας την εικόνας της εξελισσόμενης πανδημίας. Πράγματι σημειώσαμε μια «πύρρειο νίκη» σε ένα πόλεμο χωρίς τελειωμό. Για πρώτη φορά, έχουμε λόγο να χαράξουμε ένα μικρό χαμόγελο στα πρόσωπα μας, μια αχτίδα ήλιου αρχίζει να φαίνεται μέσα από την τρομακτική καταιγίδα. Σε λιγότερο από ένα χρόνο έχουμε αποτελεσματικό και ακίνδυνο εμβόλιο. Η επιστήμη στάθηκε για μια ακόμη φορά στο ύψος των περιστάσεων δίνοντας πάλι τη λύση σ’ αυτήν την παγκόσμια αστάθεια που προκάλεσε ο Covid -19. Κατά αυτόν τον τρόπο οι κοινωνίες κατά κανόνα αποδέχονται το ρόλο τους και σέβονται τους ταγούς τους. Η 27η Δεκεμβρίου 2020 είναι μια ημέρα που θα γραφτεί στην ιστορία. Είναι η μέρα που η Ευρώπη σήκωσε τα μανίκια και άρχισε την πρώτη φάση των εμβολιασμών, αρχικώς σε γιατρούς και νοσηλευτές, καθώς και σε ηλικιωμένους. Η Ελλάδα αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια ετοιμάζεται να υλοποιήσει το δικό της Εθνικό σχέδιο εμβολιασμού. Στον αγώνα αυτόν θα υπάρχουν αντιστάσεις από το μέτωπο του «κάθε μέρα αντί». Θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τα λάθη, τις αστοχίες και τις ελλείψεις κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού για να απλώσουν το δηλητήριό τους.
Είδαμε με τα μάτια από τις τηλεοράσεις την εικόνα της πολιτικής ηγεσίας να εμβολιάζεται. Για λίγο αυτοί οι άνθρωποι της πολιτικής εξουσίας μπροστά μας, έγιναν σώματα που υπόκειται στην θεραπευτική εξουσία. Αδύναμοι στα χέρια της επιστήμης, η οποία οριοθετεί, κανονικοποιεί και ως εκ τούτου παράγει θετικά αποτελέσματα, μειώνει τον πόνο παρατείνει την ζωή και αυξάνει την ποιότητα της. Στην περίπτωση του πρωθυπουργού την ανώδυνη και τάχιστη διαδικασία επέβλεπε ο Κ. Τσιόδρας. Υπογραμμίζω την σημασία της σκηνής διότι ο τελευταίος στέκεται με την ιατρική του μπλούζα όρθιος και κοιτάει τον Πρωθυπουργό που βρίσκεται καθήμενος χαμηλότερα από αυτόν. Σε αυτό το σημείο παρατηρείται η εναλλαγή ρόλων και συνειδητοποιούμε ότι η εκτελεστική εξουσία βρίσκεται υπό της ιατρικής, διότι αυτό είναι το υγιές μέτρο στις σύγχρονες οργανωμένες δημοκρατίες. Το εμβόλιο είναι μια προϋπόθεση για το σήμερα που αποτελεί στόχο και σκοπό στις μεταμοντέρνες κοινωνίες και ο μαζικός εμβολιασμός είναι ο πυλώνας, η εγγύηση της δημοκρατίας μας. Αυτή η εγγύηση για μια ταχύτερη οικονομική ανάκαμψη και ευημερία, ένα παράθυρο στο αύριο που όλοι ευελπιστούμε να είναι αισιόδοξο και φωτεινό.
Στον αντίποδα η θεραπεία του εμβολίου δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις στα μάτια όσων έβλεπαν την πανδημία ως εμβρυουλκό παγκόσμιας αστάθειας και κατακλυσμιαίων ανατροπών. Ως ευκαιρία ανάδειξης νέων «τεράτων», χειρότερων αυτών που ανέδειξε η οικονομική κρίση του 10, ή ως ενίσχυση της κυριαρχίας των υπαρχόντων. Ορισμένοι έσπευσαν να ανοίξουν το «κουτί της Πανδώρας» το οποίο θα απελευθέρωνε όλα τα δεινά και τα κακώς κείμενα της ανθρωπότητας , φτώχεια ,οικονομική κατάρρευση, διεύρυνση ανισοτήτων. Τα απόνερα μιας πανδημίας. Πού όμως εκκολάπτονται τα παραπάνω? Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος της Βραζιλίας Μπολσονάρο εμμέσως πλην σαφώς απείλησε τους πολίτες της Βραζιλίας ότι αν κάνουν το εμβόλιο μπορεί και να μετατραπούν σε αλιγάτορα. Ο φόβος, η φτώχεια, η ανέχεια είναι το εργαλείο του κάθε δικτάτορα. Για αυτό ακριβώς τον λόγο καθίσταται κομβική η προσπάθεια όλων των δημοκρατικών κυβερνήσεων για την σωστή οργάνωση όχι μόνο του επιχειρησιακού σχεδίου των εμβολιασμών αλλά και μια προσπάθεια πειθούς ,μιας μεγάλης παγκόσμιας καμπάνιας για την ανάγκη του εμβολίου η οποία θα γνωστοποιηθεί από διεθνείς φορείς και θα υποστηρίζεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης .Ας μην ξεχνάμε ότι το ίδιο συμβαίνει και με το ιό του AIDS κάθε χρόνο από εκπροσώπους της εγχώριας τάξης και όχι μόνο. Η γνώση είναι δύναμη σε αυτές τις περιπτώσεις και θέλουμε να την αξιοποιήσουμε προς όφελος μας.
Η ελπίδα που γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες αυτής της μάχης είναι το εμβόλιο. Το εισιτήριο για την ελευθερία μας και ένα επιπλέον στάνταρ για κοινωνική προστασία, συμμετοχή στην κοινότητα και την ατομική εξέλιξη. Ας ελπίσουμε και ευχηθούμε μιας και σε ορισμένες μέρες αποχαιρετούμε το 2020 , το εμβόλιο να αποτελέσει το «κύκνειο άσμα της πανδημίας». Αναζητούμε σαν ανθρώπινα είδη την εξελικτικότητα και την ελευθερία στην ζωή μας. Γι αυτήν γεννηθήκαμε, γι αυτήν είμαστε βιολογικά προορισμένοι. Οπότε η σημασία της είναι αξιακή και ζωτική. Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας για την ισορροπία, για τον έλεγχο της εντροπίας. Η σταθερότητα των συστημάτων εγγυάται τη μακροζωία τους. Η εξέλιξη πραγματοποιείται αργά και ομαλά ακολουθώντας τις αρχές διατήρησης που διέπουν το σύμπαν υπενθυμίζοντας ότι μέσα στο χάος βασιλεύει πάντοτε η τάξη. Η τάξη του φυσικού νόμου. Η πίστη στην αλήθεια του φυσικού νόμου και η παραδοχή της αδυναμίας μας να προσδιορίσουμε επακριβώς και να ελέγξουμε τα πάντα είναι ο πυρήνας της νεωτερικότητας, αυτός που κινεί τη σύγχρονη ιστορία. Η ανθρωπότητα ανταποκρίθηκε με ώριμο τρόπο στη νέα πρόκληση η οποία είναι πρωτόγνωρη και αβέβαια, από εκείνες που ξεσπούν μια φορά κάθε αιώνα.
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
- Καστανάς,Λ,2020. Ένα τείχος ανοσίας, τείχος δημοκρατίας’, ‘Athens voice’ Διαθέσιμο από:<https://www.athensvoice.gr/politics/695964_ena-teihos-anosias-teihos-dimokratias>[29 Δεκεμβρίου 2020]
- Δαρζέντας,Α,2020.’Το φανελάκι του Σωτήρη’, ‘Athens voice’ Διαθέσιμο από:,<https://www.athensvoice.gr/politics/696191_fanelaki-toy-sotiri>[29 Δεκεμβρίου 2020]
- Κιντή,Β,2020. ‘2020, μια χρονιά που δεν θέλω να ξεχάσω’, ‘Αthens voice’ Διαθέσιμο από:<https://www.athensvoice.gr/politics/695210_2020-mia-hronia-poy-den-thelo-na-xehaso>[29 Δεκεμβρίου 2020]
- Καθημερινή,2020. ‘V-Day και στην Ελλάδα: Η αντεπίθεση ξεκίνησε’, ‘Κathimerini’ Διαθέσιμο από:<https://www.kathimerini.gr/society/561208657/v-day-kai-stin-ellada-i-antepithesi-xekinise/>[29 Δεκεμβρίου 2020]
- Χατζής,Α,2017.’Επιχειρήματα Ελευθερίας’.Αθήνα:Παπαδόπουλος
